امام علی (ع) الگوی زندگی

عترت‏شناسى

انسان تشنه كام هماره در تكاپوى يافتن كوثرى است كه بتواند خويش را
سيراب كند. قرآن و عترت كوثر معارف الهى‏اند كه در ميان انسان‏ها جارى
مى‏باشند. براى بهره‏ورى از كوثر معارف ذهن‏ها مانند ظرف‏ها درون كوثر فرو رفته
و از آب زلال به مقدار ظرفيت خود پر مى‏شوند. بدين جهت اذهانى كه مى‏خواهند
از اين مبدأ بهره گيرند بايد بسترى را فراهم آورند تا تشنه كامى آنان سيراب شود. در
فراهم آوردن چنين بسترى نكاتى بايد انديشه شود كه به آنها اشاره مى‏شود.

الف: نكته اول در بهره‏ورى از كوثر معارف بايد ذهن‏ها زلال و شفاف و خالى از
هر گونه پيش‏داورى باشند. زيرا با آلودگى‏هاى اين سويى معارف الهى رنگ و بوى
بشرى به خود گرفته و آميخته به انديشه‏هاى اين سويى خواهد شد. قرآن و عترت
رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آلههر دو يك منبع زلال معارفند هر دو وحى و مصون از هر گونه آلودگى
و پيراسته از هرگونه باطل‏گرايى و شك و ترديد مى‏باشند. قرآن و عترت هر دو
حجت الهى، خالص و زلال و شفاف مى‏باشند. بايد در فهم اين دو و برداشت‏هاى
معرفتى نيز بدور از هر گونه پيرايه در پيشگاه اين دو زانو زد، تا زمينه بهره‏ورى
فراهم شود.

عترت همانند قرآن مصون از هر گونه خطا و خطر است. عترت همانند قرآن
حجت خداست و تمام شؤون آن سرچشمه زلال معارف است. شؤون عترت در
گفتار و رفتار و حتى سكوت آن متجلى است و همه اين شؤون بر ديگران برهان و
دليل الهى مى‏باشد. براى دست‏رسى به اين شؤون بايد با ذهنى خالى از پيش‏داور در
محضر عترت زانو بر زمين نهاد، تا از كوثر جرعه نوشيد. به همين سبب همان گونه
كه تحميل پيش فرض‏ها بر قرآن تحريف تفسيرى و برداشت‏هاى انحراف و به
اصطلاح تفسير به رأى خواهد بود، آميزش سيره و رفتار و گفتار عترت به
انديشه‏هاى اين سويى نيز سوء برداشت از سيره عترت و در واقع آميختگى بين
سيره عترت و ديگر برداشت بوده و مانع بهره‏ورى از كوثر معارف خواهد بود.

ب: وحى الهى كه در قرآن و عترت متجلى است تا رسيدن به گوش مردم و در
اختيار مردم قرار گرفتن مصون از هر خطر است تا هدف اصلى تأمين شود و مردم به
حقيقت آن دسترسى پيدا كنند. قرآن و عترت هر دو از يك سرچشمه يعنى
رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهپديدار مى‏شوند: انى تارك فيكم الثقلين. فرجام آن دو نيز همان سرآغاز
آنان است: لن يفترقا حتى يردا على الحوض. و اين دو تا در دسترس قرار گرفتن مردم
مصون از هر خطرند.

رسالت سفيران الهى در بُعد اطلاع رسانى تا اين مرحله است ليعلم ان قد ابلغوا
رسالات ربهم.[1] بعد از اين مرحله اين مردم هستند كه در بهره‏گيرى از اين منبع
متفاوت مى‏باشند. برخى براى رهنمون شدن با فراهم آوردن شرايط از اين آب
زلال مى‏نوشند. برخى وحى را با آلودگى ظرف‏ها و انديشه‏هاى اين سويى
مى‏آلايند. معجونى از وحى و غير وحى را در اختيار دارند. و برخى نيز پيرايه‏هاى
فراوان بر اطراف وحى به خصوص عترت آويخته مى‏نمايند.

[1].  جن، 28.